Dinsdag 12 oktober. Dag 1 in Lusaka, Zambia
Ik werd om 08:00 uur 's ochtends wakker, heel opgewonden en blij. Opgewonden van het idee om iedereen weer te zien die tot de grote familie Orange Babies in Zambia behoort. Blij want zoals altijd als ik daar kom, zal ik overspoeld worden met inspirerende verhalen uit de gemeenschap. Samen met John (medeoprichter Orange Babies) ging ik op pad! De eerste ontmoeting was met de jongeren uit de Orange Babies projecten, changemakers zijn dat. Jonge adolescenten die al jaren betrokken zijn bij Orange Babies en zich nu zelf willen inzetten in de
strijd tegen hiv.
Hierna ontmoette ik verschillende zorgverleners uit de Orange Babies projecten, die dag in dag uit bezoeken brengen aan de patiënten in het hele Ng'ombe-compound. Ze hebben de buurten in zones verdeeld om ervoor te zorgen dat ze dat grote terrein van Ng'ombe met ongeveer 100.000 inwoners gezamenlijk bestrijken. Ik luister naar hoe blij en trots ze hun successen delen door het aantal zwangere vrouwen die onder hun zorg vallen te benoemen, alle baby's die zonder hiv zijn geboren en de patiënten die hun hiv-therapie met succes volbrachten... En dat allemaal dankzij hun toewijding en
voortdurende steun aan iedereen in nood binnen de gemeenschap. Ze noemden ook uitdagingen, bijvoorbeeld de hongersnood die verergerd wordt door Covid-19 terwijl een volle maag zo belangrijk is voor het slikken van hiv-remmende medicijnen. "Kunnen we opnieuw voedselpakketten opnemen in ons programma en deze brengen naar de meest kwetsbaren?", vroegen ze.
Na deze bijeenkomst, afgewisseld met fantastische liederen en dansen, namen de verzorgers John en mij mee naar enkele van de huisbezoeken van de dag. De eerste was bij Agness thuis. Een mooie vrouw van rond de 25 jaar. Agness is een alleenstaande moeder die samenwoont met haar 3 kinderen en haar jongere zus van 14 jaar oud. De echtgenoot van Agness verliet het gezin toen hij begreep dat zijn vrouw hiv-positief was getest terwijl hij hiv-negatief was. Ze kon de beslissing van haar man begrijpen. Echter hoopte ze dat hij voor hun 3 kinderen zou blijven zorgen, waaronder hun tweeling van 4 jaar oud, maar dit was niet het geval. “Dankzij Orange Babies zijn mijn kinderen
hiv-negatief. Dank ook voor de voedselpakketten die jullie voor mij en mijn familie beschikbaar stellen” vertelde Agness met tranen in haar ogen. “Geen dank”, antwoordde ik. “Vergeet je tweelingjongens volgend jaar niet op tijd in te schrijven bij Kondwa Day Care. Het is gratis en daar krijgen ze onderwijs maar ook 2 warme maaltijden per dag”.
Het tweede bezoek bracht ons naar Joseph, een briljante jongen van 17 jaar oud; de op één na beste van de 600 kinderen van zijn hele school. Ik keek hem aan, trots dat Orange Babies jongens en meisjes zoals Joseph kan ondersteunen om
hun talenten te ontwikkelen. Joseph woont bij zijn grootvader, zijn vader is onbekend en zijn moeder verhuist van plaats naar plaats om geld te verdienen waar dit mogelijk is. “Joseph, we begrijpen de uitdagingen voor jou en je grootvader. Hier zijn wat etenswaren voor jou en de familie. We zullen kijken hoe we voedsel in de toekomst veilig kunnen stellen”, zei ik. Joseph en zijn opa waren blij met onze hulp. Ze sprongen letterlijk op van geluk toen John beloofde een fiets te kopen voor Joseph, zodat hij niet meer dagelijks 3 uur hoeft te lopen om naar school en terug naar huis te gaan.
Rond 15.00 uur ’s middags waren we klaar met onze huisbezoeken. Tijd om de Ng'ombe kliniek te bezoeken, de enige openbare kliniek van het hele gebied. Het is ons gelukt een echte
vertrouwensband op te bouwen met de kliniek waar al onze patiënten worden verzorgd. Dit keer had ons bezoek een ander doel. Ze wilden hun dankbaarheid uiten voor de beademingsmachine en zuurstofcilinders die wij hen wegens de coronacrisis hebben gedoneerd. “Vorige week verloren we een zwangere vrouw aan Covid-19; we konden haar niet redden en we konden ook haar baby niet redden... Vanmorgen kregen we een man die heel veel moeite had om te ademen. Dankzij deze donatie hebben we hem toch kunnen stabiliseren. Dankzij deze apparatuur leeft hij nog”.
Om 18.00 uur waren John en ik weer terug in onze hotelkamer, voldaan met deze eerste dag maar ook vol van indrukken. We waren vooral ontzettend blij over de ontmoeting met de
jongeren. Ze zijn vastbesloten om hun kennis te delen die zij in de Orange Babies programma’s hebben opgedaan en hun medejongeren te inspireren en motiveren om hiv-vrij te blijven. Dit is waar we het allemaal voor doen dacht ik, toen ik uiteindelijk ’s avonds trots in slaap viel.
- Baba Sylla, oprichter Orange Babies
