Dag 15)
Ongeacht de vertraging, is onze lang gekoesterde droom om het beste te bieden aan onze kinderen in de Five Rand community, dichterbij gekomen. Dit dankzij de inzet van onze partners: Sportive4kids, Nelson Schoenen en Wintermans foundation. Ik ben ze zo ontzettend dankbaar.
Ik was begin oktober 2016 in Namibie, nog niet zo lang geleden dus. Ik heb toen alle projecten bezocht en ze besproken met alle projectmanagers, Cecile Thieme onze country manager en het bestuur van Obnam. We waren het met elkaar eens dat er meer focus moet komen wat betreft de projecten, met als doel de impact te vergroten.
In oktober hebben we "oranje cirkels" gecreëerd. Een oranje cirkel wordt symbolisch getrokken om een gebied en daarbinnen combineren we alle doelstellingen van Orange Babies. Child Care (zorg voor kinderen met hiv of die geraakt zijn door het virus en preventieve voorlichting), Child Protect (de overdracht van moeder op kind).
De eerst oranje cirkel is rondom Five Rand getrokken, de sloppenwijk van Okahandja. In deze cirkel bevinden zich "onze school" met ruim 650 kinderen, het programma voor hiv-zwangere vrouwen en baby's van met hiv geinfecteerde moeders en sindskort een programma wat zich richt op tieners en jong volwassenen.
We steunen dit project al een aantal jaren. En elk jaar leggen we de lat hoger. We zijn begonnen met onze partner Sportive4kids, daarna mochten we rekenen op de inzet van Nelson Schoenen en Wintermans foundation. Onder de 485 kinderen die we steunen, is een aantal kinderen dat dringend opvang moeten krijgen. Zij zijn geselecteerd, omdat ze weeskinderen zijn en/of in een slechte en gevaarlijke omgeving wonen. Of omdat ze als kind verantwoordelijk zijn gemaakt voor de zorg van hun kleine broer/zus. Voor deze kinderen wordt het Orange Babies Home gebouwd. We zijn zo enthousiast over dit plan, omdat het de levens van deze kinderen totaal zal veranderen. Een waanzinnige vooruitgang. We hopen de kinderen uiterlijk juni onderdak te kunnen bieden. Hoewel het bouwtraject wat is vertraagd, wordt er wel al extra steun en aandacht geboden aan de 40 kinderen die geselecteerd zijn. Uitjes worden voor hen georganiseerd, zodat ze elkaar beter leren kennen en ze krijgen extra psychologische steun en zorg.
Het programma rondom de adolescenten bestaat al binnen de school. Vandaag is het topic ‘empowerment’, hen meer kracht geven. We zien veel tienerzwangerschappen, met alle negatieve gevolgen van dien. Toename van hiv-besmetting, baby dumping en het einde van hun educatie (worden van school gestuurd). Ook zien we jonge moeders die hiv-negatief waren bij hun eerste zwangerschap en toch daarna hiv-positief raken. Dat moeten we zoveel mogelijk proberen te voorkomen. Daarom zullen we in onze voorlichtingscampagnes meer de focus leggen op deze groep, in de scholen en in de community. Overal binnen onze (virtuele) oranje cirkel, met het doel de besmettinggraad lager te krijgen.
Dag 16)
De volgende dag zijn we in Otjomuise. Een sloppenwijk aan de rand van Windhoek. Een wijk waar de nood hoog is en we zijn dan ook partner RES dankbaar, dat ze ons hier steunen.
We zijn te gast bij het Pappa Centre een pre-school onder de leiding van Mari, en bij Rainehilde verantwoordelijk voor het Ehalelo Koo Meme programma ten baten van zwangere vrouwen en hiv-positieve moeders. Ook ontmoeten we Dorothy die de naschoolse opvang leidt. Onze tweede virtuele cirkel is rondom deze sloppenwijk gelegd.
Onze verschillende programma's in dit gebied zullen meer nauw gaan samenwerken om zoals in Five Rand, de hiv-prevalentie lager te krijgen. Na een meeting met Mari, Rainehilde en Dorothy, de 3 programma managers, gaan we door de sloppenwijk heen.
Onze rondleiding in de community eindigt bij een van onze nieuwe patiënten, Valerie. Valerie is een mooie vrouw van circa 30 jaar met 3 kinderen. Ze werd hiv-positief getest tijdens haar derde zwangerschap. Haar man had haar verlaten en ze was gedwongen terug naar haar moeder te gaan met Xander, haar baby van 7 maanden. In het huis van minder dan 20m2, gebouwd van zinken platen was het vreselijk warm. Een huis zonder elektriciteit, maar wel met een koelkast. Een lege koelkast, omdat er geen geld is voor eten. Alles wat ze krijgen (als werk wassen ze dagelijks kleding van andere mensen) wordt besteed aan flesvoeding voor de baby. "Hoe kan ik mijn hiv-medicijnen goed innemen als ik vaak helemaal niets te eten heb?" We leggen uit hoe gevaarlijk het is als ze niet therapie trouw is. Ook voor de baby die soms nog borstvoeding krijgt. Na enige discussie stemt ze toe zo spoedig mogelijk naar ons center te gaan om haar situatie helder te krijgen. We geven haar een doos vol eten en vertrekken. Ik was een tijd stil: er is veel werk aan de winkel dacht ik.
Dag 18)
We besluiten vandaag naar Hope Village te gaan. Een voormalig project van Orange Babies. Het was heel erg leuk om hier een middag met de kinderen door te brengen. Ze zijn ongelooflijk groot geworden. De jonge kinderen zitten allemaal op school. Van de oudere kinderen doet een aantal een universitaire study; sommigen werken en veel zijn er helaas werkloos; ze zien er over het algemeen gezond en gelukkig uit. Het kan zeker beter, maar ik kies ervoor mijn geheugen met de succesverhalen op te laden.
