- Marlies Zwolle-Mohr''Eindelijk is het zover. We gaan! Op weg naar Zambia met 28 mensen die ik niet of nauwelijks ken. Allemaal hebben we ons op onze eigen manier ingezet om geld in te zamelen voor de projecten van Orange Babies in Zambia. Er zijn bingoavonden georganiseerd, benefiet diners geweest en sommige mensen zoals ik hebben het geluk gehad dat ook alle collega’s zich ingezet hebben voor het fantastische doel dat Orange Babies voor ogen heeft, namelijk het stoppen van de hiv overdracht!
Het samen voorkomen dat een zwangere vrouw het hiv-virus doorgeeft aan haar baby en daarnaast hulp bieden aan mensen die (indirect) slachtoffer zijn van hiv en aids. Met elkaar hebben we meer dan € 200.000,- opgehaald en we gaan nu zien wat er (al ruim 15 jaar!) gedaan wordt met de ingezamelde gelden.
Na een lange maar leuke reis, we leren elkaar immers meteen kennen, arriveren we in Lusaka. Ietwat suf lopen we naar buiten. En dan ruik, zie, proef en voel je Afrika. Er wacht namelijk een grote verrassing op ons. Buiten staat een grote groep enthousiaste Orange Babies kinderen, gekleed in felle kleuren, die ons enthousiast begroeten. Zij zijn net zo blij als wij dat wij naar hen toe komen en we genieten van een spetterend optreden van zang en dans. Wat een vrolijkheid, wat een heerlijk spektakel om onze fietstocht mee te starten. Want fietsen, dat is naast het bezoeken van de projecten, de uitdaging die hier op ons wacht.
Zes dagen lang is het aanpoten. De wegen zijn in Zambia heel anders dan de keurig aangelegde fietsroutes rondom Amsterdam, die de maanden ervoor mijn trainingsveld vormden. Nu ploegen we door rode aarde, keihard en vol met stenen en kuilen. Het is zweten, vloeken en elkaar er doorheen trekken. Er ontstaat een enorme groepsdynamiek. Ongeacht achtergronden, is het vanaf dag 1 alsof we al jaren bij elkaar horen. Het maakt niet uit naast wie je zit, we delen zoveel emoties … Hier praten we niet over ons werk, de zorgen in Nederland zijn heel ver weg. Hier wordt je ondergedompeld in het indrukwekkende werk van Angela Malik, oprichtster en stuwende kracht achter veel van de Zambiaanse Orange Babies projecten. Hier delen we de dag met blije maar oh zo arme kinderen die ons alleen maar trots willen laten zien hoe goed het met ze gaat. Dat ze naar school gaan, veilig zijn, vriendjes hebben en dankzij de medicijnen die ze via de projecten krijgen, weer kans hebben op een fijn leven.
Wat een cadeautje is deze reis, een cadeautje aan mijzelf. Er is niets vergelijkbaar met het gevoel daar rond te lopen, hand in hand met kindertjes die grote lol hebben als we ze laten zien hoe ze zelf een filmpje kunnen maken met onze telefoon, die met hun kleine vingertjes eindeloos door onze haren kammen, die zich enthousiast aan ons vastklampen terwijl ze op onze schouders zitten en wij met hen ronddansen. Natuurlijk zien we ook veel verdriet, maar wat hier overheerst is hoop, hoop op een betere toekomst. En dat wij daar een klein stukje aan mogen bijdragen, dat voelt als een groot voorrecht!
Orange Babies, I’m in! Volgend jaar naar Namibië, wie gaat er met ons mee?!''
