Dag 14)
Het hoogtepunt van vandaag is ons bezoek aan New Jerusalem. New Jerusalem is een oud project van Orange Babies. Een project wat we ruim 6 jaar lang hebben gesteund, op financieel en op management niveau. We waren begonnen met de renovatie van het weeshuis. Dat was nodig, want de dubieuze hygiene was te gevaarlijk voor de gezondheid van de baby’s en de 15 kleuters die hier waren.
Met behulp van onze ambassadeur Herman den Blijker hebben we ook de hele keuken gerenoveerd, inclusief een “walking koelkast” om de kwaliteit van de producten te bewaren. We hebben toen ook meteen een hele nieuwe unit uit containers gebouwd voor 30 nieuwe kinderen. Verwaarloosde en met hiv besmette kinderen die een huis nodig hadden. Het container huis was zo mooi gedaan en met zoveel creativiteit, dat het project internationale publicaties haalde in diverse architectuurbladen. Om meer kans te geven aan de kinderen hadden we een pre-school voor ze gebouwd. Anneke en Rene Neelissen waren een aantal jaar onze partner in dit project en samen met hen hebben we van New Jerusalem een succes kunnen maken. Want zoals wij, geloven ook Anneke en René, dat educatie key is.
Toen hadden we denk ik 45 kinderen in de pre-school. We slaagden erin de families in de omgeving te overtuigen hun kinderen naar onze school te brengen. Dat was niet makkelijk, omdat men bang was om hun gezonde kinderen naar een school te sturen waar kinderen met hiv les kregen. New Jerusalem was ons vlaggenschip project. Van niets uitgegroeid tot een wereldproject, samen met de zussen Anna & Phina Mojapelo.
Toch heeft Orange Babies in februari 2011 de moeilijke beslissing genomen om te stoppen met New Jerusalem. Het was tijd om los te laten, op een verantwoorde manier hebben we in 2 jaar tijd afgebouwd. Tijd voor hen om een structurele oplossing te vinden met ons vertrek. Februari 2017, 6 jaar na onze beslissing zijn John en ik terug. Het begon vorige week toen de ik een mail stuurde naar de gezusters Mojapelo: “We zijn in Johannesburg. We willen heel graag langskomen als het jullie schikt” Ik kreeg gelijk 2 reacties van beide zussen terug: “Any time, any day!!” Jullie hebben deze plek mogelijk gemaakt, zei Anna. "Hier horen jullie erbij voor altijd," zei Phina.
6 jaar later…. De kinderen zijn groot geworden. Ze kunnen zich ons goed herinneren. John-John is 17 jaar oud nu. Hij staat te trillen van geluk toen hij John zag. Hij pakte hem beet met beide armen, de ogen dicht, een lange omhelzing. Onze John was zo verbaasd, hij wist niet dat hij zo gemist werd. Ditzelfde ritueel ging door met heen een paar van de oudere meiden en jongens. Heel erg mooi en emotioneel. Daarna krijgen we een rondleiding van Anna, die eindigt bij de pre-school. 145 kleuters dansen voor onze neus.
Ik was zo intens blij. De school is zo goed onderhouden tijdens onze afwezigheid. Dit hebben de zussen fantastisch gedaan. Ze wisten de ambitie hoog te houden na ons vertrek. Dit was een super mooie afsluiting van onze dag die eerder begon met een bezoek aan het kantoor van Orange Babies in Zuid-Afrika. Dit op uitnodiging van onze nieuwe Country Manager, Liesbeth van der Voort. We hadden een heel fijn gesprek met Ivette Wallet die ontzettend goed vrijwilligerswerk voor ons heeft gedaan hier het afgelopen jaar. Ze geeft ons een goed en transparant beeld over de financien van OBSA. Ivette zal binnenkort terugkeren naar NL. We zullen haar hier missen, maar hoop op haar te kunnen rekenen in Nederland.
Ook hebben we Victoria Law ontmoet, zij heeft vrijwillig haar talent voor het organiseren van commerciële acties ten baten van OBSA ingezet, maar gaat nu verhuizen naar London. Ze beloofd haar steun aan OB daar op te pakken. Zij kan veel bieden vanuit haar artistieke netwerk, spannend! Onze eerste meeting met de nieuwe Country Manager Liesbeth is een succes. Bedankt Liesbeth. Je hebt mij overtuigd dat Orange Babies Zuid-Afrika in goede handen is bij jou.
