Lees het reisverslag van dag 4.''Ik werd om 09:00u opgehaald van het hotel. We zijn direct naar het kantoor van HivSA gegaan, het eerste project van Orange Babies. HivSA is inmiddels een grote organisatie geworden en een belangrijke partner voor de overheid. Tijdens een korte meeting krijg ik een update van Jean Armstrong, de nieuwe Orange Babies programma directeur.''
Hier kreeg ik een update over hoe het Orange Babies programma loopt. Er zijn namelijk uitdagingen en ze weten nog niet goed hoe zij deze op kunnen lossen. I-act, een programma die de hiv-positieve zwangere vrouwen moet empoweren werkt niet helemaal naar behoren. Minder dan de helft van de patiënten volgen alle 6 kennissessies.
Hierna ben ik naar de Zola kliniek gegaan om zwangere vrouwen en jonge moeders te ontmoeten. Ik heb een meeting gehad met ruim 20 deelnemers, deze meeting begon met samen bidden en zingen. We worden aan de deelnemers geïntroduceerd en door hen verwelkomd. We zijn in een hoek gaan zitten om naar de meest indrukwekkende verhalen te luisteren. Zoals het verhaal van een meisje van 18 jaar. Ze werd verkracht en raakte hierdoor zwanger. Zelf wilde ze abortus plegen, maar ze is door haar familie overtuigd om de baby toch te houden. Toen ze erachter kwam dat ze ook hiv-positief was, was het te laat voor abortus.
Ze kwam in een I-act counseling groep en begon met haar hiv-medicatie. Nu heeft zij een hiv vrije baby van 5 maanden. Ze vertelt dat ze nog steeds niet begrijpt hoe ze deze periode heeft overleefd. Naast de steun van haar familie, was de steun en begeleiding van I-act cruciaal. Ze voelt zich erg dankbaar hiervoor.
Ook een andere vrouw wil haar verhaal graag delen. Ze vertelt dat ze nu 6 maanden zwanger is van haar 3e kind. De vorige zwangerschap, 7 jaar geleden, was zwaar. Ze werd hiv-positief getest en wist niet wat zij moest doen. Hierdoor is zij bevallen vaneen hiv-positieve baby, inmiddels een jongen van 6 jaar. Haar zoon wordt gepest op school met de bijnaam van het icoon: ‘’Nkosi Johnson’’. Een hiv-positief jongetje die een internationale erkenning kreeg voor zijn gevecht tegen hiv. Een jongen die het hele land, zonder macht, langzaam dood zag gaan.
Nu is zij zwanger van haar derde baby en heeft zich vroeg aangesloten bij de I-act groep. Ze neemt haar medicijnen en deelt alles dat zij heeft geleerd om te zorgen dat dit kind zonder hiv geboren wordt. Ze heeft hoop dat het haar deze keer lukt.
Tijdens haar verhaal bedankt ze Orange Babies voor de steun die zij continu gekregen heeft en biedt aan om zelf vrijwilligerswerk te doen, omdat zoveel andere vrouwen zich verloren voelen en dichtklappen als zij hun hiv status ontdekken.
Ik bedank de deelnemers voor hun openheid. Ik zie dat I-act zeer efficiënt geweest is in het leven van deze vrouwen. De vraag is, hoe kunnen we ervoor zorgen dat hiv-positieve zwangere vrouwen het volledige programma voor en na de bevalling volgen? Deze zorg ligt bij onze lokale partner. Eén ding is zeker, de locatie voor de bijeenkomst moet anders. Je kan niet uren lang met ruim 20 mensen in een kamer van 20m2 zitten.
Ik was met mijn hoofd nog steeds bij deze gedachten, toen ik bij mijn volgende meeting aankwam met de ‘’gogo's’’ en de ‘’nkuli's’’ (oma’s en opa's). Dit zijn allemaal gepensioneerde mensen met een carrière achter de rug. Zij hebben nog te veel energie om alleen maar thuis te zitten. Zij hebben zelf iemand verloren aan hiv, of kennen een slachtoffer. De leeftijd van deze opa’s en oma’s geeft een soort wijsheid die in Afrika gepaard gaat met respect. Hierdoor kunnen zij iedereen spreken en zijn zij overal welkom, ook in privé huizen en bedrijven. Ik ben onder de indruk van deze mensen. Ik spreek hen aan met gebogen hoofd. als hun eigen kind en deelde mijn eigen verhaal. Het wederzijdse respect was duidelijk voelbaar en ik heb hen bedankt voor hun inzet voor een hiv vrije generatie in Zuid-Afrika. Zonder hen is deze moeilijk te bereiken. Tijdens mijn volgende reis wil ik zelf aanwezig zijn in het veld om te leren hoe zij te werk gaan. Ik wil van hun leren.
Rond 17:00 uur was ik weer terug in mijn hotel kamer. Na 2 uur rusten was het tijd voor de fondsenwervende avond in samenwerking met de Goliath Brothers en Comedy Central. Het was een zeer gezellige avond. Het décor zag er heel goed uit en de uitverkochte zaal zat vol met een creatief ingesteld publiek. Het was echt een feest om samen naar de 7 á 8 komedianten te luisteren en vooral, samen te lachen. Ook was er een veiling die gepresenteerd werd door één van de komedianten. De veiling bracht maar liefst 440.000 ZAR op voor Orange Babies en Rockstart.
Ik wil graag bestuurslid van Orange Babies en initiatiefnemer van dit event, Evert van der Veer, in het bijzonder bedanken. En ook de Goliath Brothers, onze nieuwe ambassadeurs in Zuid-Afrika.''
