hiv/aids besmettingen en armoede. Deze sociale problemen hebben ervoor gezorgd dat vele kinderen vroegtijdig schoolverlaten om te zorgen voor hun zieke ouders of jongere broertjes of zusjes. Mount Olive biedt de community hulp om deze uitdagingen tegen te gaan, door een dagopvang te bieden voor de kinderen.
Dag 4
Vrijdag 3 februari, we komen om 14:00 uur aan bij Mount Olive. Ik had Valencia gevraagd om ons bezoek niet aan te kondigen. Nergens voor nodig, want we willen meedoen aan een normale dag. Maar toen we bij aankomst werden omsingeld door zo’n 800 kinderen, wist ik gelijk dat deze boodschap niet helemaal goed aan was gekomen. Maar wat een feest! John ging meteen naar de allerkleinsten (van 3 – 5 jaar), de ‘echte’ OB kinderen van het Early Child Development programma (EDC). Hier krijgen 45 meisjes en 46 jongens steun. Buiten de supervisor en de coordinator, zijn er 6 assistenten die zorg dragen voor de kleuters. Ikzelf ging naar de tieners van het Young Life programma (52 meisjes en 19 jongens), die buiten op het gras hiv voorlichting kregen. Daarna gaan we met z’n allen naar binnen, waar elke leeftijdsgroep aan een andere tafel aan de slag gaan. Ze werken geconcentreerd aan een moodboard over hiv. Op het bord zie ik hiv ribbons, condooms, knipsels uit kranten over alcoholmisbruik en teksten die de dromen en/of thuissituatie weergeven. Het resultaat is een soort patchwork van gevoelens die ons ontroert.
Ik wist telkens mijn emotie te verbergen door mijn telefoon uit mijn zak te halen voor een fotomoment. Dan is het weer even chaos. Ik neem foto’s en laat ze zien en ik geniet van hun stralende glimlach. Daarna gaan we naar buiten waar een paar honderd kinderen aan het zingen en het dansen zijn. Ik herken een klein meisje dat hier opgevangen was toen ze een paar maanden oud was. Ze was er toen zeer slecht aan toe. Vandaag staat ze daar te zingen en dansen. Wat voelde ik mij dankbaar.
Even tegen iedereen iets liefs en iets nuttigs zeggen wat hen de komende dagen, weken, maanden zal steunen in hun dagelijkse werk. Ik werd gehaald om bij de deur te gaan staan, de kinderen gaan naar huis en krijgen in hun tas een Tupperware bakje mee met een avondmaal. Thuis zullen ze hier niet alleen van genieten, maar zullen ze dit zeker delen met andere kinderen of zelfs met de moeders. Gelukkig ging er vandaag ook een appel en een banaan in de tas mee. Een cadeautje van John en House of Orange. Wat een dag. Duizenden emoties, daar gaan we nog lang van nagenieten.
Dag 5
Zaterdag 4 februari, we zijn uitgenodigd bij een jaarlijkse meeting van Mount Olive. Rond de 100 personeelsleden en vrijwilligers zijn aanwezig. Ook de bestuursleden van Mount Olive zijn uitgenodigd. Ik verheugde me erg op deze bijeenkomst, omdat ik zo genoten had van de activiteiten en interactie met de 800 kinderen. Maar er zaten gelijk veel vragen in mijn hoofd. Orange Babies was vanaf de start bij Mount Olive. Toen werden er 30 kindjes opgevangen, nu zijn er elke dag tussen de 700 en 800. Hoe doen ze dat? Zoveel activiteiten, zoveel verantwoordelijkheden, kan dit alles goed uitgevoerd worden? En is dit duurzaam financieel?
Op al mijn gestelde vragen krijg ik een antwoord. Ik ben niet altijd overtuigd dat hun manier de beste is, maar ik begrijp ook dat we in een omgeving zijn waar alles ontbreekt. Er is hier geen enkele andere organisatie als Orange Babies actief en Mount Olive is bijna gedwongen om te groeien door de vele problemen in de community.
In eerste instantie is het EDC programma bedacht om kinderen van 3 – 5 jaar op te vangen. Toen kwam er aftercare programma voor wees- en kwetsbare kinderen. Maar nu zijn er ook programma’s als victim empowerment, palliatieve zorg, youth skills development en economic strengthening. Allemaal met de insteek om ”in plaats van mensen vis te geven, ze te leren vissen” Mother Child & Pregnancy, Elderly Persons Activity die onder andere grootouders helpen hun kleinkinderen te verzorgen. Naast al die activiteiten steunt Mount Olive ook een outreach programma in Mokeng Community 7 km verderop, een van de meest arme communities die ik ooit heb gezien in Zuid-Afrika. 93 kleine kinderen zitten in dit programma en er staan er 200 op de wachtlijst…. De nood is inderdaad gigantisch rondom Mount Olive. Alles moet opgepakt worden, dat begrijp ik goed. Maar ik moet ook verschillende malen mijn zorg delen met oprichter/directeur Valencia en moedig hen aan de focus niet te verliezen. Gelukkig is ook OBSA (Orange Babies South Africa) zich hiervan bewust. We kunnen nog steeds rekenen op de begeleiding van Dominique Luyks, onze zeer competente programma manager. Om 13:00 uur is de bijeenkomst afgelopen en na een gezamenlijke lunch en nog veel informele discussies tussen de participanten gaat iedereen naar huis met het gevoel een succesvolle dag achter de rug te hebben.
